முருகப்பன்

அனுப்புனர்
பூவரசன்(19) த/பெ ஏழுமலை,
55,மாரியம்மன் கோயில் தெரு,
மானூர் கிராமம்,
ஆத்தூர்&அஞ்சல்,
திண்டிவனம் வட்டம்,
விழுப்புரம் மாவட்டம்.

பெறுநர்,
1. காவல் கண்காணிப்பாளர்,
விழுப்புரம் மாவட்டம், விழுப்புரம்.
2. மாவட்ட ஆட்சியர்,
விழுப்புரம் மாவட்டம், விழுப்புரம்.
3. காவல் துணைக்கண்காணிப்பாளர்
திண்டிவனம் உட்கோட்டம், திண்டிவனம்.

அய்யா,
பொருள் :  தலித் அல்லாத பெண்ண காதலித்தற்காக தாக்குதலுக்கு ஆளாகி & செல்பேசி வழியாக மிரட்டலுக்கும், அச்சுறுத்தலுக்கும் ஆளாகி வரும் எனக்கு & பாதுகாப்பு கோருதல் 

வணக்கம், நான் மேற்கண்ட முகவரியில் என் பெற்றோருடன் நிரந்தரமாக வசித்து வருகிறேன். நான் தாழ்த்தப்பட்ட இந்து பறையர் சமூகத்தைச் சேர்ந்தவன் ஆகும்.  நான் எண்டியூர் அரசு மேல்நிலைப் பள்ளியில்  12&ம் வகுப்பு, ‘‘பி’’ பிரிவில் கணிணி படித்து, தற்போது தேர்வு எழுதியுள்ளேன்.
அதே பள்ளியில் கட்டளையைச் சேர்ந்த சிவரஞ்சினி(18) என்பவரும் ‘‘பி’’ பிரிவில் அறிவியல் பாடம் படித்தார். இருவரும் ஒரே வகுப்பு என்பதாலும், அருகருகே உள்ள ஊர் என்பதாலும் பேசிப்பழகினோம். நாளடைவில் நாங்கள் இருவரும் ஒருவரை ஒருவர் விரும்பினோம். நாங்கள் இருவரும் விரும்பி காதலிப்பது எங்களது நண்பர்கள், எங்கள் கிராமத்தைச் சேர்ந்த மாணவர்கள் மற்றும் எனது உறவினர்கள் சிலருக்கும் தெரியும். மேலும், அப்போது சிவரஞ்சனி எனது வீட்டிற்கும் சில முறை வந்துள்ளார்.
இந்நிலையில், கடந்த மார்ச் மாதம் எங்கள் இருவருக்கும் பொதுதேர்வு நடைபெற்றது.  அப்போது சிவரஞ்சனியின் வீட்டிற்கு எங்களது காதல் தெரிந்ததால், சிவரஞ்சனியை வேதியியல், விலங்கியல் ஆகிய இரண்டு தேர்வு எழுத அனுமதிக்காமல், சென்னையில் அவர்களது வீட்டிலேயே அடைத்து வைத்தனர். 22.03.12 அன்று நான் வேதியியல் தேர்வு எழுதிக்கொண்டிருந்தபோது, எனது அறை கண்காணிப்பாளராக இருந்த ஆசிரியர் ‘‘யாரப்பா இது புவியரசன். உனக்கு தெரிஞ்சபொண்ணு சென்னயில் இருந்து வரும்போது ஆக்சிடென்ட் ஆயிடுச்சாமே’’ என்றார். சென்னையில் இருந்து தேர்வு எழுதுவதற்காக வரும்போது சிவரஞ்சினிக்குதான் விபத்து நடந்துள்ளது என நினைத்து நான் வெளியே செல்ல அனுமதி கேட்டேன். கிடைக்கவில்லை. ஆனால் என்னால் தேர்வும் ஒழுங்காக எழுதமுடியவில்லை. தேர்வு முடிந்து மதியம்  வெளியில் வந்து எனது செல்பேசியை ஆன் செய்ததும், சிவரஞ்சினியின் செல்பேசியில் இருந்து நிறைய குறுஞ்செய்திகள் வந்தது. அதில், அடிபட்டு சேகர் மருத்துவமனையில் இருப்பதாக தகவல் இருந்தது.  அதனால் நான் உடனே மேற்படி மருத்துவமனைக்கு சென்று பார்த்தேன். அங்கு மேற்படி சிவரஞ்சினி இல்லை. ஆனால், சிவரஞ்சனியின் தாய்மாமனும், திண்டிவனம் ரோசனை காவல் நிலையக் காவலரான  திருஞானசம்பந்தம், மற்றும் பிரம்மதேச காவல் நிலையக் காவலர் தேவநாதன் அவரது நண்பர் பைனான்ஸ் பாஸ்கர் அவர்கள் அங்கிருந்தனர்.  மூவரும் என்னைப் பிடித்து அடித்து, மருத்துவமனைக்கு எதிரில் உள்ள செல்போன் & நகை அடகு கடைக்கு (சரஸ்வதி கேஸ் நிறுவனத்திற்கு அருகில்) இழுத்துச்சென்றனர். அங்கு வைத்தும் என்னை அடித்தனர் அப்போது  எனது  மார்பில் நான் சிவரஞ்சினியின் பெயர் பச்சை குத்தியிருந்ததை பார்த்துவிட்டு, ‘‘பறையனுக்கு கவுண்டர் பொண்ணு கேட்குதா’’ என்று சாதி சொல்லி இழிவுப் படுத்தி திட்டி மேலும் அடித்தார்கள். அத்துடன் மார்பில் சிவரஞ்சனியின் பெயரை பச்சைகுத்தியிருந்த எழுத்துகளை பிளேடால் சுரண்டி, குத்தி, கிழித்து அழித்தார்கள். வலிதாங்க முடியாமல் கத்தினேன். அப்போது மேற்படி இரு போலீசார் உள்ளிட்ட மூவரும் என்னிடம் ‘‘இனிமேல் அந்த பெண்ணைப் பார்க்கவோ, பேசவோ கூடாது’’ என்று என்னிடத்தில் எழுதி வாங்கினார்கள். என்னுடைய செல்பேசியையும் பிடுங்கிக்கொண்டார்கள்.
அதன்பிறகு நான் வீட்டிற்கு வந்து என் பெற்றோரிடம் கூறியவுடன் அவர்கள் திண்டிவனம் அரசு மருத்துவமனைக்கு அழைத்து சென்று மருத்துவ மனையில் என்னை உள்நோயாளியாக சிகிச்சைக்குச் சேர்த்துவிட்டு, எனது தந்தை திண்டிவனம் நகர காவல்நிலையத்தில் புகார் கொடுத்தார். நான் மருத்துவமனையில் இருந்தபோது, அன்று இரவு டி.எஸ்.பி அவர்கள் மேற்படி காவலர்களையும், எனது பெற்றோர்களையும் அழைத்து விசாரித்துள்ளார். அதன்பிறகு மேற்படி போலீசார் எனது பெற்றோரிடம் நடந்தவைகளுக்கு வருத்தம் மன்னிப்புக் கேட்டும், ‘‘இனிமேல் பூவரசன் வழக்கு தொடர்பாக எதுவும் தலையிடமாட்டேன்’’ என்றும் டி.எஸ்.பி முன்னிலையில் எழுதிக்கொடுத்தனர்.  இதனால் மேற்கொண்டு எனது மீதான நடவடிக்கைகளை நிறுத்தி வைத்தனர்.
அதன்பின்பு சிலநாட்கள் கழித்து எனது செல்பேசிக்கு 9751295967 என்கிற செல்பேசியிலிருந்து தொடர்ந்து அடிக்கடி என்னை அசிங்கமாகவும், கேவலமாகவும் திட்டி குறுஞ்செய்திகள் வந்தது. சிலநேரங்களில் தொலைபேசி செய்தும் கேவலமாகவும், அசிங்கமாகவும் வெளியில் சொல்லக்கூடாத வார்த்தைகளால் பேசியதுடன், மிரட்டவும் செய்தார்கள். ‘‘நீ எப்ப இருந்தாலும் என் கையில மாட்டுவடா, திண்டிவனம் வந்துதானே ஆவனும், அப்ப உன்னப்பாத்துகிறேன்’’ என்றும் மிரட்டினார்கள். மேலும் ‘‘நான் யார் தெரியுமாடா எம்.பி,சிடா. என்ன ஒன்னும் செய்யமுடியாதுடா’’ என்றும் மிரட்டல் குறுஞ்செய்தி வந்தது. அதனால் கடந்த 04.05.2012 அன்று, திண்டிவனம் காவல் துணைக் கண்காணிப்பாளர் அவர்களை நேரில் சந்தித்து என்னை தொலைபேசியில் மிரட்டுவது, எஸ்.எம்.எஸ் அனுப்பி சித்திரவதை செய்வதைக் குறிப்பிட்டேன். முன்பு ஒருமுறை நான் சிவரஞ்சனியுடன் பேசிக்கொண்டிருந்தபோது ஒரு டூவீலரில் வந்த மூன்று பேரி என்னை அடித்து, மிரட்டிச் சென்றார்கள். அவர்கள்தான் இதுபோன்று செல்பேசியில் மிரட்டுகின்றார்களோ என்ற சந்தேகத்தையும் நான் டி.எஸ்.பி அவர்களிடம் கூறினேன். அதற்கு அவர் செல்பேசி எண் 9751295967 மற்றும் டூ வீலர் எண் ஜிழி -25 வி 2498 இரண்டையும் கேட்டு வாங்கினார். நானும் கொடுத்தேன். அதன்பிறகு எனக்கு சில நாட்கள் தொல்லையில்லாமல் இருந்தது.
இந்நிலையில் 16.05.12 நேற்று இரவு 11.28 மணிக்கு மீண்டும் மேற்படி 9751295967 என்ற செல்பேசியிலிருந்து அழைத்து வந்தது.  நான் யார் என்று கேட்டதும்,  ‘‘டேய் பறைத்தேவிடியா பையா எங்கடா இருக்கா சிவரஞ்சினியை என்னிடம் அனுப்பி வையுடா? உனக்கு ரொம்ப திமிறாடா? மரியாதையாக ஊரைவிட்டு ஒடிவிடு? இல்லையனா நீ ஆம்பளையா இருந்த திண்டிவனம் வாடா உன்னை விடமாட்டேன். என்னக்கி இருந்தாலும் நீ என் கையில மாட்டுவ இல்ல. அப்ப பாத்துகிறேன்’’ என்னை மிரட்டினார்.  அப்போது நான் ‘‘ஏற்கனவே நான் டி.எஸ்.பி கிட்ட புகார் கொடுத்திருக்கின்றேன். போலீஸ் ரெண்டு நாளில் உன்ன கண்டுபிடிச்சிடுவாங்க’’ என்று நான் கூறினேன். அதற்கு அவர் ‘‘நீ எங்கவேணாலும் புகார் கொடு. என்ன ஒன்னும் பிடுங்கமுடியாது’’ என்று கூறி தொலைபேசியை நிறுத்திவிட்டார். அதன்பிறகு நான் உடனடியாக தொடர்புகொண்டேன் ‘‘ஸ்விட்ச் ஆஃப்’’ என்று வந்தது.
இவ்வாறு தொடர்ந்து என்னை தொலைபேசியில் மிரட்டி,  தொல்லைகொடுத்து, அச்சுறுத்தி வருகின்றவர்களால் எனக்கோ, எனது குடும்பத்தினருக்கோ பாதுகாப்பாற்ற சூழ் நிலை உள்ளது. எனது கிராமத்தைச் சேர்ந்தவரும் எனது உறவினருமான ராஜா த/பெ ஏழுமலை என்பவர், காலூர் கிராமத்தைச் சேர்ந்த சுதா த/பெ கோவிந்தராஜ் என்கிற வன்னியர் பெண்ணை 2007&ஆம் ஆண்டு காதலித்து பதிவுத் திருமணம் செய்துகொண்டதால், மேற்படி சுதாவின் உறவினர்கள் ஒன்று சேர்ந்து ராஜாவை கடத்திச் சென்று படுகொலை செய்தனர். இவ்வழக்கை தற்போது சி.பி.சி.ஐ.டி போலீசார் விசாரணை செய்து வருகின்றனர்.
இந்நிலையில் நானும், வன்னியர் சமூகத்தைச் சேர்ந்த சிவரஞ்சனியும் சாதி வித்தியாசம் பார்க்காமல் இருவரும் ஒருவரையருவர் விரும்பி வருகிறோம். இரண்டொரு வருடங்களில் ஒரு வேலைக்குச் சென்று நிரந்த வருமானம் உருவானதும் திருமணம் செய்துகொள்வதாக திட்டமிருந்தோம். ஆனால் இந்நிலையில் எதிர்பாராமல் சிவரஞ்சினியின் வீட்டிற்குத் தெரிந்து இவ்வளவு சம்பவங்கள் நிகழ்ந்துவிட்டது. போலீசாரே என்னை திட்டமிட்டு பொய்சொல்லி வரவழைத்து, மக்கள் கூட்டம் நிரம்பி வழிகின்ற  திண்டிவனம் கடைத்தெருவில், ஒரு கடையில் வைத்து தாக்கி சித்திரவதை செய்தனர். இவ்வளவு செல்வாக்கு மிக்கவர்கள் இருக்கின்ற நிலையில், தொடர்ந்து எனது செல்பேசிக்கு அச்சுறுத்தலும், மிரட்டலும் வருவதுடன், அசிங்கமாகவும் கேவலமாகவும் வருகின்ற குறுஞ்செய்திகளால் கடும் மன உளைச்சலுக்கும் ஆளாகி வருகின்றேன். இவ்வாறு செல்பேசி மூலம் தொல்லை கொடுப்பவரைக் கண்டறிந்தால் எனக்கும், எனது குடும்பத்தாருக்கும் உள்ள ஆபத்துகள் குறித்தும் கண்டறிய முடியும் என நம்புகின்றேன்.
அய்யா அவர்கள் இம்மனு மீது உரிய நடவடிக்கைகளை மேற்கொண்டு எனக்கும், எனது குடும்பத்தாருக்கும் உரிய பாதுகாப்பு அளிக்கும்படி வேண்டிக்கொள்கிறேன். எனக்கு செல்பேசி மூலம் தொல்லை கொடுப்பவரைக் கண்டறிந்து அவர் மீது உரிய நடவடிக்கை எடுக்கும்படியும் கேட்டுக்கொள்கிறேன்.
   இவண்,


இணைப்பு : 
1. 22.3.12 அன்று காவல் நிலையத்தில் எனது தந்தை அளித்த புகார் மனு.
2. மேற்படி திருஞானசம்பந்தம் மற்றும் ராஜேஷ்
ஆகிய இருகாவலர்கள் மற்றும் பாஸ்கர்
ஆகியோர் எழுதிக்கொடுத்த மன்னிப்புக்கடிதம்.